Eindrapportage van 68 blz van de focusgroepen van mevr.drs Brigit Rijbroek van het NJI. De focusgroepen waren bedoeld als “ronde tafels om de dialoog met kinderen en ouders te bevorderen”. De reacties van ouders èn jeugdigen zijn als bijlagen 4, 5 en 6 bij het eindrapport gevoegd en zijn vernietigend. Ouders en kinderen voelden zich regelrecht misbruikt voor een poppenkast opvoering. Een jeugdige verwoorde het als volgt:
“Ik heb deelgenomen aan dit onderzoek met de gedachte dat ik een bijdrage kon leveren aan het
lastige onderwerp ''Waarheidsvinding en feitenonderzoek''
Waar ik op stuitten was een amateuristische sfeer. Zonder proper debat en vol met
allerlei drogredenen. Ik ben hier behoorlijk van geschrokken omdat ik er vanuit ging
dat het hier om professionals ging. Het constant in herhaling moeten vallen, de
vreemde sessie structuur(!), het voelde aan alsof ik tegen een muur aan het praten was
in de brugklas.”
Vijf landelijke organisaties (het SWV van Ouders met Jeugdzorg) hadden o.a. de volgende kritiekpunten:
“De procedurele regels voor objectief onderzoek zijn geschonden.
De inhoud en kwaliteit van de bijeenkomsten zijn ervaren als infantiel, irrelevant en
onprofessioneel. Tijdens de sessies werden mensen genegeerd, en ongewenste meningen, vragen
en verzoeken werden afgekapt.
De termijn om het rapport van commentaar te voorzien was veel te kort.
De inhoud van de focusgroepen is nauwelijks herkenbaar in het rapport en er is naar de conclusies
toegeschreven.”
Mevrouw Rijbroek schaamt zich zo zeer voor haar zogenaamde onderzoek, dat ze niet eens de details durft te geven van de integriteitscommissie van de Universiteit waar ze haar promotie onderzoek doet.